سخنی در مورد بازگشایی دانشگاهها و مدارس
 

          " شهلا دانشفر "        
   

 
چند روز بيشتر به آغاز سال تحصیلی جدید نمانده است. گویی همه منتظر اتفاقی هستند. دانشگاه این سنگر آزادی، باز میشود و همه چیز نوید اوج گیری مجدد خیزش انقلابی مردم را میدهد.
 

همه سرها بطرف دانشگاههاست. جمهوری اسلامی نیز بشدت در هراس است. همه چیز نوید شروع دور جدیدی از اعتراضات را میدهد. وحشت رژیم را کاملا میتوان دید. این را از اخطارهایشان، از احضارهایشان و از صحبت های ضد و نقیضشان میتوان دید. وزیر علوم در گفتگو با ایلنا دلخوشی میدهد که نترسید دانشگاهها باز میشود و جای نگرانی و مشکلی نخواهد بود . انجمن اسلامی دانشگهاهها نیز همین اطمینان را میدهد. در کنار اینها دارند تمهیدات خود را می بینند. دانشجویان معترض را در دانشگاههای مختلف احضار و تهدید کرده اند. دانشجویان ستاره دار را حتی ثبت نام هم نکرده اند. صحبت از حجاب و عفاف برای دختران دانشجویان است. دارند حسابی سنگربندی میکنند. گويي این کلاس درس نیست که باز میشود. این جبهه جنگ و گریز دیگریست که باز میشود. در جریان خیرش انقلابی سه ماه اخیر و در حمله به دانشگاه تعدادی دانشجو وحشيانه به قتل رسيدند. تعدادی هم هنوز در اسارت جمهوری اسلامی بسر میبرند. "کمیته انضباطی" و اطلاعات رژیم نیز بساط احضار و تهدید را برپا کرده اند. دانشجویان خود را برای نبردی دیگر آماده میکنند. اوضاع بشدت ملتهب است. رژیم میداند که مساله به همین سادگی ها نیست. سال سختی را در پیش خواهد داشت. از همین الان میتوان صدای رسای زندانی سیاسی آزاد باید گردد، آمرین و عاملین کشتار اخیر را باید محاکمه کرد، کمیته های انضباطی و حراست باید بساطشان از دانشگاهها و همه جا جمع كنند، حجاب اجباری لغو باید گردد، تبعیض جنسیتی نه، آزادی برابری هویت انسانی و شعارهای آزادیخواهانه را شنید. بنابراین باید خود را آماده کنیم. باید به استقبال این روز برویم. نیرویمان را گرد آوریم. پلاکاردهایمان را آماده کنیم.


اما این تنها دانشگاه نیست. نیروی میلیونی معلمان نیز در راهست. با شروع سال جدید ميليونها معلم نیز در مدارس گرد می آیند. نیرویی که تا کنون به هیچیک از خواستهایشان پاسخ داده نشده است و امروز بهترین فرصت برای طرح خواستها و از سرگیری اعتراضاتشان است. این نیرو در کنار اعتراضات دانشجویان و اعتراضات هر روزه مردم، فضای سیاسی جامعه را میتواند بکلی عوض کند و برای همین است که شروع سال تحصیلی جدید، آنهم در اوضاع ملتهب سیاسی کنونی مهمتر از هر سال است.


در همین رابطه جمهوری اسلامی تهدیداتش را بر معلمان نیز شروع کرده است. از سوم شهریور تا کنون یعنی بیش از سه هفته است که رسول بداقی، عضو هیأت مدیره کانون صنفی معلمان، در زندان است و، دو تن دیگر از اعضای این کانون نیز به دادگاه فرا خوانده شده اند.


باغانی دبیر کل این کانون بازهم به روال همیشه دارد وقت میخرد. و با دعوت معلمان به انتظار منتظر نشسته است تا قانع شود که از راهی قانونی در مقابل این تعرضات، پاسخ معلمان را بگیرد و به رسم خود همانجا میگوید اگر نه، ناگزیر خواهند شد که بیانیه دهند و مشکلات را با معلمان در میان بگذارند. اما پاسخ برای معلمان و مردم روشن است. معلمان منتظر این زمان خریدن ها نمیشوند و نبايد بشوند. تنها با تجمعات اعتراضی و با مبارزات گسترده است که میتوان در مقابل قلدری های این رژیم ایستاد. میتوان حقوق خود را تحمیل کرد و میتوان کل بساط جنایتش را جارو کرد و به زیرش کشید. این را معلمان در مبارزات تا کنونی خود تجربه کرده اند و این بار نیز جواب آقای باغانی و امثال او را خواهند داد. امروز در شرایطی که کل جامعه در التهاب و در انقلاب است، بهترین زمان برای معلمان است برای اینکه خواستهایشان را از سرگیرند. باید در مقابل این تعرضات ایستاد. رسول بداغی، منصور اسانلو، ابراهیم مددی و همه دستگیر شدگان اخیر و تمامی زندانیان سیاسی باید فورا از زندان آزاد شوند. باید این احضار ها وتهدیدات فورا متوقف شود. باید به تدارکات اعتراضات گسترده مان برویم. راهی دیگر در مقابلمان نیست.*