|
مبارزه علیه اعدام، مبارزه برای سرنگونی
مصاحبه نشریه انگلیسی حزب (بریفیگ) با مینا احدی
مطلب زیر مصاحبه‌ای است با مینا احدی در باره لغو اعدام کودکان و نوجوانان در ایران که برای نشریه انگلیسی حزب (WPI Briefing) انجام گرفته است. مینا احدی که عازم مسافرت به دالاسِ آمریکا برای یک تور سخنرانی بود، در آخرین ساعات حضورش در آلمان این مصاحبه را تلفنی انجام داد. مصاحبه به زبان فارسی بود و اصل آن را در این‌جا مشاهده می‌کنید. این مصاحبه توسط بابک کسرایی انجام گرفته است. انترناسیونال
بریفینگ: هفته‌ی گذشته شاهد لغو اعدام کودکان و نوجوانان در ایران بودیم. همه می دانیم جمهوری اسلامی به این راحتی‌ها عقب نشینی نمی کند. چه شد که عقب کشیدند؟ حزب کمونیست کارگری چه نقشی داشت؟
مینا احدی: من فکر می کنم که جمهوری اسلامی بخاطر مجموعه اعتراضاتی که در ایران علیه اعدام و بخصوص علیه اعدام کودکان و نوجوانان هست، عقب کشید. این اعتراضات نه فقط در داخل ایران که در سطح بین‌المللی هم بسیار هستند. مسئله اعدام بچه‌های زیر ۱۸ سال در سراسر دنیا با موجی از انزجار روبرو می‌شود. به همین خاطر الان در خیلی از کشورها ممنوع است. طبق آماری که ما داریم در ۵ کشور به صورت مخفیانه کودکان را عدام می کنند اما در سال ۲۰۰۸ تنها کشوری که به اعدام بچه‌ها دست زد و حداقل ۶ نفر را اعدام کرد، جمهوری اسلامی بود. بنابراین مسئله بر سر این است که زیر این فشار شدید حکومت اسلامی عقب‌نشینی کرد و راستش باید دید که این عقب‌نشینی را تا چه حد اجرا می‌کند. تابحال تجربه ثابت کرده که یک حرف‌هایی می‌زنند اما دوباره سعی می‌کنند از سر بگیرند. تا جایی که به نقش حزب کمونیست کارگری ایران برمی‌گردد به نظر من ما نقش خیلی زیادی بازی کردیم و کلا در مبارزه علیه اعدام در ایران نقش زیادی داریم وهمچنین در جا انداختن یک فرهنگ مخالفت با قتل عمد دولتی. من فکر می کنم به درجاتی می توان گفت رنسانسی فکری در ایران علیه اعدام در حال اتفاق است. امروز دیگر خیلی از سازمان‌ها و نهادها به طور قطع با اعدام مخالفت می کنند. نکته‌ای در ایران و کشورهای اسلام زده هست و آن این که اعدام را بعضا به عنوان راه حل ارائه می‌دادند. اما فکر می‌کنم با مجموعه بحث‌های ما، اعدام دیگر بسیار قبیح شده و به آن اعتراض می‌شود. در عین حال ما علیه اعدام کودکان و نوجوانان مجموعه‌ای از فعالیت‌های بین‌المللی را سازمان دادیم، آکسیون‌هایی داشتیم که بعضا موفق شدیم جان بعضی انسان‌ها را نجات دهیم. ما به عنوان جریانی ضداعدام در تحمیل این عقب‌نشینی به جمهوری اسلامی نقش خودمان را داشتیم. اما باید گفت که جنبشی وسیع علیه اعدام موجود است و طبعا سازمان‌های بسیار دیگری نیز در این پیروزی نقش داشتند.
در مورد دلایل مشخص این عقب‌نشینی نکته مهمی را هم نباید فراموش کرد. سازمان ملل از ۱۵ تا ۱۸ اکتبر نشستی در مورد مسئله‌ی کودکان و حقوق کودکان، به مناسبت روز جهانی که این اواخر بود، دارد. بیش از ۳۰۰ سازمان مدافع حقوق انسان نامه‌ای نوشتند و از طرف این نشست خواستار لغو مطلق اعدام کودکان و نوجوانان در تمام جهان شدند. به نظر من نزدیکی این نشست هم بر تصمیم جمهوری اسلامی تاثیر داشت.
بریفینگ: اتفاقا می‌خواستم راجع به همین مسئله جمهوری اسلامی و فشارهای بین‌المللی بپرسم. آیا لغو اعدام کودکان و نوجوانان در ایران در سطح بین‌المللی به جمهوری اسلامی مشروعیت بیشتری نمی‌دهد؟
مینا احدی: به نظر من اصلا چنین چیزی نیست. این را بیشتر عقب‌نشینی و تحمیل عقب‌نشینی به حکومتی دیکتاتور تعبیر می‌کنند. تجربه همه سازمان‌های حقوق بشر (مثل عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر) با جمهوری اسلامی به آن‌ها ثابت کرده که این حکومت یک قدم عقب می‌گذارد و بعد سعی می‌کند دوباره جلو بیاید. این را در رابطه با مبارزه علیه سنگسار و اعدام دیده‌ایم. به همین دلیل با یک درجه بدبینی به این خبر نگاه می‌کنند. همه می‌دانند جمهوری اسلامی مجبور به این عقب‌نشینی شده و به نظر من مطلقا مشروعیتی در افکار عمومی یا نزد سازمان‌های مختلف برای این حکومت ایجاد نخواهد شد. همین الان از عفو بین‌الملل تا سایر سازمان‌ها همگی گفتند جمهوری اسلامی باید این را (لغو اعدام کودکان) را قانون بکند.
در ضمن جمهوری اسلامی اینقدر جنایت کرده و اینقدر رفتار وقیحانه و وحشیانه‌ای علیه مردم دارد که نفرت و انزجار بین‌المللی از این این حکومت پابرجا است. با این حرکت‌ها (لغو اعدام کودکان) هم با بدبینی و سوظن برخورد می‌شود و همه منتظرند ببینند عملا چه هست و می‌دانند رژیم تحت فشار به این اقدام دست زده.
بریفینگ: این پیروزی بزرگی برای فعالین علیه اعدام بود که شاهد لغو اعدام کودکان و نوجوانان در جمهوری اسلامی باشند. آیا فکر می‌کنید بتوان مادام که جمهوری اسلامی سرپاست شاهد لغو کلیت مجازات اعدام هم باشیم؟ رابطه مبارزه علیه اعدام با سرنگونی جمهوری اسلامی چیست؟
مینا احدی: به نظر من، برخلاف خیلی چپ‌ها یا سازمان‌های دیگر که می‌گویند تا حکومت نرود تغییری پیش نمی‌آید و در واقع دست روی دست می‌گذارند، همواره فعالیت‌ها و کارهای جریان و حزب ما به گونه‌ای بوده که برای نجات جان‌های بیشتر و برای تحمیل عقب‌نشینی بیشتر به جمهوری اسلامی تلاش کرده‌ایم و در عین حال میخواهیم این حکومت را سرنگون کنیم.
ما اعلام می‌کنیم که اعدام باید لغو بشود؛ هم در ایران و هم در سایر کشورها. به نظر من تحمیل این به جمهوری اسلامی هم امکان‌پذیر است و بستگی به میزان فشاری دارد که رویش بگذاریم. طبعا جمهوری اسلامی حکومتی است که با اعدام و خشونت و سنگسار سرپا است و همواره از همین حربه استفاده می‌کند. اما مهم این است که این مبارزات برای ممنوعیت اعدام حکومت را تضعیف می‌کند و روز مرگش را نزدیک می‌کنند. ما به نشست‌ها و نهادها و حتی دولت‌ها و اتحادیه اروپا و سازمان ملل می‌گوییم که بگویند باید همین امروز اعدام در ایران ممنوع شود. رابطه آن با مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی همینست که مبارزات مردم جلوتر می‌آید و یک حربه مهم رژیم از بین می‌رود و این بسیار مهم است.
جمهوری اسلامی بدون اعدام، بدون سنگسار و بدون تحمیل حجاب رفتنی است و روز مرگِ چنین جمهوری اسلامی ای بسیار نزدیک تر خواهد بود و دقیقا به همین خاطر است که در تمام این جبهه‌ها مقاومت می‌کنند.
بریفینگ: پیام شما به هواداران و فعالان حزب و فعالین علیه اعدام که می‌خواهند مبارزه علیه اعدام را به مبارزه با جمهوری اسلامی پیوند بزنند، چیست؟
مینا احدی: اولا پیام من به همه کسانی که در ایران فعالیت می‌کنند یا در سطح بین‌المللی فعال علیه اعدام هستند این است که این یک عرصه بسیار مهم در دفاع از حقوق انسانی و یک فرهنگ انسان‌دوستانه است. این مبارزه مهمی علیه جمهوری اسلامی و در راه سرنگونی است. خوشبختانه در ایران با این مواجه هستیم که در هر حرکتی و هر میتینگی شعار ممنوعیت اعدام دارد بالا می‌رود. بخصوص در روزهای اخیر به مناسبت روزهای جهانی کودک دیدیم که بیانیه‌ها و قطع‌نامه‌های بسیار مترقی از همه نهادها و انجمن‌های روز کودک وجود داشت و مخالف اعدام کودکان و نوجوانان بوند. این‌ها حتی در پیشروی جنبش کلی علیه اعدام در ایران تاثیر داشت.
پیام من اینست که این مبارزات را باید گسترده‌تر کنیم و اشکال بیشتری به آن ببخشیم. ما می‌توانیم مثل روز جهانی کودک که دارد عادی می‌شود، علیه اعدام هم فستیوال و کارناوال‌هایی در دفاع از حق حیات و زندگی سازمان بدهیم. باید کاری کنیم که به نوعی گارانتی و تضمین ایجاد بشود که حتی بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی هم هر حکومتی سر کار آمد، هر اتفاقی افتاد، تاریخ اعدام در ایران تمام شود. قتل عمد دولتی از طرف هیچ کس و هیچ نهادی پذیرفته شده نیست. مبارزه علیه اعدام یک مبارزه‌ی بسیار مهم در راه سرنگونی جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی به واقع با اعدام زنده است. کارگران و زنان و دانشجویان را با حربه اعدام می‌ترسانند و حتی تعدادی از فعالین و تظاهرکنندگان را یک سال پیش گرفتند و به اسم اراذل و اوباش اعدام کردند تا زهر چشم بگیرند. مبارزه‌ی ما علیه اعدام خنثی کردن این حربه ترس و وحشت است. یک بار دیگر تاکید می‌کنم که به این معنا مبارزه مستقیم برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برای ایجاد تغییر فکری در جامعه است. این مبارزه‌ی مهمی در احترام به حقوق انسان و برای سرنگونی جمهوری اسلامی است.* |
