به مناسبت گرامی داشت دهمین سالگرد خاطره ی جان باختگان قتل های سیاسی زنجیره ای
هنوز از شرکت در مراسم یادمان قتل عام زندانیان سیاسی دهه ی 60 آرام نگرفته، یادمان حلقه ی دیگری از این زنجیره ی دردناک را برگزار می کنیم[1] .
قتل های زنجیره ای، بخشی از زنجیره ی کشتار مخالفان و منتقدان حکومت جمهوری اسلامی ایران است. زنجیره ای که از به قدرت رسیدن ارتجاع مذهبی آغاز شد و همچنان ادامه دارد. قصد این کشتارها، از میان بردن هر صدای مخالف و معترضی ست که در اعتراض به بیداد، به گونه ای بلند است.
این کشتارها از قتل عام های زندانیان سیاسی در زندان ها تا ترور مخالفان در خارج از کشور و ربودن و کشتن نویسندگان ومخالفان معترض و آزادیخواه در داخل ایران را در بر می گیرد.
اما نه این رویدادها و نه این مراسم آغاز است و نه پایان بر آن چه که در سرزمین ما، ایران می گذرد. آن چه که ما با آن رو در روییم، زنجیرها و حلقه های به هم پیوسته و پایان ناپذیر و بی انتها یی ست ازمجموعه ای از حلقه ی مرگ، حلقه ی اعدام، حلقه ی قتل، حلقه ی ترور، حلقه ی شکنجه، حلقه ی فقر، حلقه ی فحشا، حلقه ی سانسور، حلقه ی توهین وحلقه ی تحقیر در داخل ایران و برنامه ریزی و حلقه ی عوام فریبی د رخارج از ایران. وهمه ی این ها برای دوام بیشتر و ماندن بر سر قدرت ِ یک رژیم پس افتاده، برای چند صباحی دیگر.
این روزها، این حلقه های زنجیر به آن جا رسیده است که عوامل رژیم ، حلقه ی فریب دیگری را در حال در هم تنیدنند. حلقه ی سردمداری مخالفت با شرایط حاکم و گِرد آوردن مخالفان فرمایشی ، بر گِرد یک میز.
دورنیست روزی که همین عوامل ، خود، در برگزاری این یادمان ها پیش قدم شوند، و مخالفان سیاسی را در حلقه های دست پروردگانشان، گرد هم بیاورند تا تمام مرزهای خودی و مخالفان سرنگونی طلب را در هم بریزند تا به هدف خود که کنترل و سمت و سو دادن به تمام حرکت ها و جریان های مخالف جمهوری اسلامی ست، جامه ی عمل بپوشند.
برای مبارزه با تمام این زنجیره ترفندهای رنگ و وارنگ و ریز و درشت و حلقه حلقه ، آن چه که ما نیازمند یم، مانند همیشه، دستکم ، اتحاد، هوشیاری، همبستگی و درک هر چه بیشتر این ترفندهاست ، تا نقطه ی پایانی بر این زنجیره ی سیاه بگذاریم .
درود بر اتحاد و هوشیاری زنده باد آزادی و برابری سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران
گیسو شاکری استکهلم، سوئد 5 دسامبر 2008 [1]. برگزارکننده: کانون نویسندگان ایران در تبعید |