مینا احدی: پیام به مهوش و بیژن عزیز به مناسبت اولین سالگرد اعدام فرزندان عزیز آنها عبدالله و محمد فتحی
پیام به مهوش و بیژن عزیز به مناسبت
اولین سالگرد اعدام فرزندان عزیز آنها عبدالله و محمد فتحی
کدام کلمه و کدام شعر میتواند غم و درد عمیق و جانکاه پدر و
مادری را بیان کند٬ که عزیزترین کسان آنها به دست جلادان به قتل میرسند. کدام اشک و
آه میتواند تسکینی بر دلهای غمگین والدینی باشد که در مقابل چشمان آنها و در روز
روشن عزیزانشان را پای چوبه دار میبرند و در کمال وقاحت و سبعیت آنها را به قتل
میرسانند.
امروز ٬ اولین سالگرد اعدام محمد و عبدالله فتحی است. روزی سیاه در تاریخ حکومت
اسلامی ایران٬ و روزی مهم در تاریخ مبارزه علیه اعدام.
مادر دردمند این دو جوان٬ مهوش علاسوندی٬ با حضور در زندان و بعد از اینکه لحظاتی
توانست عزیزترین کسان خود را در آغوش گرفته و از آنها برای همیشه وداع کند٬ در
مقابل در زندان٬ با صدای بلند به زندانبانان پاسخ داد که روزی بساط ظلم و بیداد و
بساط خونریزی و جنایت آنها ویران خواهد شد. او به کسانی که گریه میکردند٬ گفت در
مقابل جلادان گریه نکنید٬ خشم و نفرت خود را علیه این دستگاه جنایت ابراز کنید!
مردم آزاده شاهین شهر و اصفهان و هر آن کسی که توانست خود را به مراسم تدفین این دو
جوان برساند٬ یک صحنه باشکوه از خشم و انزجار مردم علیه فاشیست های اسلامی را به
نمایش گذاشتند که کاخ خامنه ای و جلادان دیگر را به لرزه در آورد. سرود زندگی ٬
سرود اعتراض و مبارزه٬ سرود نفرت از جانیان و حاکمین اسلامی در مسیر راهپیمایی
خوانده شد و صدای مادر محمد وعبدالله که با خشم و نفرت اعلام کرد که خامنه ای دیگر
نمیتواند به راحتی روز را به شب برساند و روزی همین مردم این جلادان و در راس آنها
خامنه ای و سران حکومت اسلامی را دستگیر و محاکمه خواهند کرد٬ در گوشهای جلادان
طنین انداز شد.
اعدام وحشیانه ترین و بیرحمانه ترین رفتار با انسانها است. اعدام اسم تلطیف شده٬
قتل سازمان یافته توسط دولتها و جلادان حکومتی است. این حکومت با اعدام هزاران نفر٬
تقریبا همه مردم ایران را داغدار کرده و همه مردم ایران یا یکی از افراد خانواده
خود را و یا دوست و آشنایی را می شناسند که به دست این جلادان به قتل رسیده است.
برای حکومتی که از روز اول٬ وصله ناجور به تن جامعه بوده و بتدریج در مقابل خود
نسلی جوان را دید که هیچ نقطه ای و هیچ قسمتی از این حکومت را با قوانین و مذهب و
مقررات و فرهنگ و رنگ و بویش را قبول ندارد٬ اعدام یک وسیله مهم نجات حکومت و یک
ستون اصلی اتکا برای این حکومت بود.
محمد و عبدالله نسل جوانی بودند که چشم خود را باز کرده و این حکومت و این بساط
چاپیدن و ظلم لمپن های اسلامی را دیده بودند و از آنها ترسی نداشتند. آنها از زندگی
همه آنرا میخواستند و در مقابل خود دینازورها و فسیلی های کثافت و فاسدی را می
دیدند که با شمشیر خدا و اسلام و پیغمبر٬ هر آنچه نشانی از دوستی ومودت و زندگی و
عشق و شادی بود٬ را نشانه رفته بودند.
عصیان و اعتراض این نسل٬ حکومت اسلامی را هنوز که در قدرت هست٬ به زانو در آورده و
آنها را عاجز و مستاصل کرده ٬ و دور نیست روزی که نسل جوان در ایران٬ با طغیان و
اعتراض خود حکومت جنایت و وقاحت اسلامی را سرنگون کرده و یاد همه جانباختگان و
اعدام شدگان را برای همیشه گرامی خواهد داشت.
در اولین سالگرد اعدام محمد و عبدالله به بیژن و مهوش عزیز برای استقامت و پایداری
و دفاع سرسختانه آنها از آزادی و عدالت اجتماعی و مبارزه سرسختانه آنها علیه حکومت
اسلامی ایران درود میفرستم و دست آنها را می فشارم.
زنده باد یاد عزیز محمد و عبدالله فتحی
مرگ بر جمهوری اسلامی
مینا احدی
کلن – ۱۷ ماه مه ۲۰۱۲