|
میزگرد نشریه بی حجاب با اصغر کریمی، شهلا خباززاده و مهين عليپور مبارزه با حجاب يک سنگر مهم جنبش سرنگونی است
بی حجاب: چرا مبارزه براي لغو حجاب اهميت ويژه دارد و چرا بايد جنبش برابري طلبانه زنان آن را در صدر مطالبات خود قرار دهد؟ اصغر کریمی: روزی که مبارزه مردم بجائی برسد که رژیم دیگر نتواند حجاب را تحمیل کند، در آنصورت نه از آپارتاید جنسی خبری هست و نه از حکومت اسلامی و نه از قوانین اسلامی. در جمهوری اسلامی ستم بر زن همه جانبه است، سیستماتیک است، با تمام قوا و هرروزه و همه جا اعمال میشود، از زمانیکه دختر بچه به پنج شش سالگی میرسد و حتی قبل از آن ستم شروع میشود. حجاب یکی از این ستم ها است، یکی از خشن ترین آنها است و برخلاف تصور ملی اسلامی ها و ناراضیان حاشیه حکومت، از همه ستم های دیگر شمول تر و همه گیرترین است. نه تنها در خیابان و مدرسه و دانشگاه، کارخانه و اداره و حتی کوه و بیابان، بلکه درخانه هم کافی است غیر از ذکور درجه یک یک مرد نامحرم دیگر هم حضور داشته باشد. یکی از علائم حکومت اسلامی که هرلحظه به جامعه، به کل جامعه و نه فقط زنان یادآوری میکند که اینجا قوانین کثیف اسلامی حکومت میکند، که اینجا جامعه توسط قوانین متحجر چهارده قرن قبل اداره میشود، که اینجا با بقیه دنیا فرق دارد که اینجا زن ملک مرد است اختیاری ندارد و انسان آزادی نیست، همین حجاب است. ملی اسلامی ها و حاشیه حکومتی ها میخواهند بگویند حجاب مساله خانواده های کارگری و فقیر نیست. این یک دروغ محض است. این یعنی هشتاد درصد زنان جامعه آدم به حساب نمی آیند که از این زندان متحرک در رنج باشند، یعنی زنان به میل خود این تحمیل و اجبار را پذیرفته اند و مایل نیستند از این آزادی ابتدائی برخوردار باشند. اینرا میگویند تا حجاب و ستون قوانین اسلامی را از زیر ضرب بیرون ببرند. حجاب از نظر اینها بخشی از فرهنگ ملی است و باید حفظ شود. از نظر اینها حجاب نه فقط دیواری است میان زن و مرد یا بعبارتی دیواری است به دور زن که از آن خارج نشود و در همان زندان بماند، بلکه در عین حال دیواری است بین شرق و غرب، بین فرهنگ عقب مانده ملی با فرهنگ پیشرفته تر و مدرن تر اروپائی و باید حفظ شود. نمیدانم حتی درخانه خود چقدر حریف همسر و دختر خود میشوند که حجاب اسلامی بپوشانند و یا بعضا اصلا چقدر مایلند که خود را اینقدر مسلمان و همسر خود را حجاب پوش و قدیمی نشان دهند، ولی از سنن ملی که یکی از آنها هم بیحقوقی زن و حجاب اسلامی است ایدئولوژیکی دفاع میکنند. میدانند که حجاب اسلامی که برود دیگر جائی هم برای تئوری های گهربار اینها باقی نمی ماند. فقط باید به اینها گفت خجالت بکشید. از تفکر آخوند، از تفکر خامنه ای ها و احمدی نژاد ها فاصله بگیرید. و بالاخره حجاب یک موضوع وسیع مبارزه مردم با حکومت و آخوند و فرهنگ عقب مانده ملی اسلامی و حاجی بازاری است. یک سنگر مهم مبارزه است. وسیع و همه گیر است. مبارزه روزمره ای که در مدرسه و دانشگاه، در کارخانه و اداره، در خیابان و سینما و کوه و پارک و در خانه و حتی در زندان جریان دارد. کسی که میخواهد این حکومت را سرنگون کند، کسی که آزادی میخواهد، کسی که تحجر نمیخواهد، باید این سنگر را تقویت کند. مبارزه با حجاب یک سنگر مهم جنبش سرنگونی است. با حجاب حکومت مستقر شد اما مدتها است حجاب به پاشنه آشیل حکومت تبدیل شده است. بخاطر حجاب عرصه مبارزه با حکومت وسیع تر است. توده وسیعتری مجبورند برای آزادی خود بجنگند، جنبش سرنگونی بسیار وسیعتر و قدرتمند تر است. در شرایط امروز ایران، حجاب ها که کنار گذاشته شد، نه فقط خبری از آپارتاید نخواهد بود، بلکه عمر حکومت وفرهنگ حاجی بازاری هم تمام میشود. بی حجاب: حزب کمونيست کارگري در 8 مارس امسال برداشتن حجاب را مطرح کرده است طرح اين شعار چه نقشي در سرنگوني جمهوري اسلامي ميتواند داشته باشد و چرا حمايت از مبارزه عليه حجاب در ايران از اهميت بين المللي برخوردار است؟ اصغر کریمی: همانطور که گفتم یک مبارزه وسیع و همه جانبه ای هرروزه از شمال تا جنوب شهر، از شرق تا غرب کشور، در جریان است، اما این مبارزه اساسا شکل فردی دارد. حزب الله جلو زن بدحجاب را، زنی که جرات کرده قوانین را زیر پا بگذارد و نصایح جنبش ملی اسلامی را ندیده بگیرد، میگیرد و زن دست به دفاع میزند و مردمی که شاهد این بگو مگو هستند از زن دفاع میکنند. هشت مارس فرصتی است که این مبارزه، بصورت جمعی و متشکل عملی شود و یک قدم جلوتر رود. طبیعی است که در هشت مارس، روز جهانی زن، روز مبارزه برای آزادی زن، حتی بطور سمبلیک هم شده، حتی برای دقایقی هم که شده، روسری ها برداشته شود و لغو عملی حجاب بصورت متشکل اعلام شود. اگر هشت مارس اینکار را نکنیم کی بکنیم. هرچه اجتماعمان بزرگتر باشد، هرچه هشت مارسمان توده ای تر باشد به همان اندازه هم آزادی عمل بیشتری در اجتماعمان خواهیم داشت. هشت مارس با عملی کردن بی حجابی حتی برای چند دقیقه، میتواند جهش بزرگی به مبارزه برای آزادی زن بدهد. میلیونها زنی که هرروز در خیابان و محل کار دارند با عوامل حکومت بر سر نفی حجاب میجنگند انگیزه بیشتری برای شرکت در هشت مارس پیدامیکنند، بیشتر آنرا مال خود میدانند، بیشتر به زندگی روزمره خود مربوط میدانند، بیشتر در آن شرکت میکنند. و نه تنها به حکومت بلکه به تحجر ملی اسلامی، به حاشیه حکومتی ها، به شرق زدگی و شرق زده ها هم اعلام میکنند که همه آزادی را میخواهیم، حداقل میخواهیم مثل زن در فرانسه و سوئد زندگی کنیم و نه کمتر. اینکار در سطح بین المللی هم انعکاس بزرگی خواهد داشت. به همبستگی با زنان در ایران ابعاد دیگری میدهد و تئوری راسیستی نسبیت فرهنگی در سطح بین المللی را هم که در سالهای گذشته به یمن جنبش کمونیستی کارگری و مبارزه قاطع ما ضربه زیادی خورده است، بیشتر بی آبرو میکند. بدنبال هشت مارس، چهارشنبه سوری است. لغو عملی حجاب در اجتماعات هشت مارس، زمینه را برای لغو گسترده تر آن در چهارشنبه سوری فراهم میکند. هشت مارس امسال باید شیپور بی حجابی را به صدا درآوریم و چهارشنبه سوری را هم به جشن بیحجابی تبدیل کنیم. بی حجاب: نظر شما در مورد جايگاه هشت مارس امسال چيست؟ و چگونه مي شود جايگاه واقعی ٨ مارس را امسال نمايندگی کرد؟ مهین علیپور: هشت مارس امسال در شرایطی برگزار میشود که بیست و هشت سال است جمهوری اسلامی حکومت زور و ستم و آپارتاید جنسی خود را در ایران دارد، بیست و هشت سال است که اختناق، کشتار، اعدام، سنگسار، سرکوب آزاد اندیشان، مردم ، کارگران و دانشجویان، پرستاران و معلمان ادامه دارد. زنان از ابتدائی ترین حقوق خود محرومند. این آپارتاید جنسی و حکومت دیکتاتوری اسلامی در ایران جز بدبختی، بیکاری، فحشا، اعتیاد، خودکشی بخصوص میان زنان و جوانان و زندانهای پر برای مردم به ارمغان نیاورده است. ولی موازی با این جنایاترژیم، در ایران یک مبارزه قوی، رادیکال و ضد مذهبی وجود دارد که تا سرنگونی جمهوری اسلامی ازپا نخواهد نشست و زنان و جنبش برابری خواهانه زنان قسمت مهمی از این مبارزه را تشکیل میدهند . بنابراین هشت مارسها در ایران و این هشت مارس هم در حقیقت ادامه مبارزه مردم برای سرنگونی آپارتاید جنسی در ایران است . البته ویژگی خاص این هشت مارس امسال این است که امسال خطر جنگ و بمب بالای سر مردم در ایران است بنظر من امسال باید با شعارهائی که مردم را برای یک کمپین ضد جنگ و ضد آپارتاید جنسی آماده کند به پیشواز این هشت مارس برویم . با شعارهائی مثل نه به جنگ و نه به حجاب باید این هشت مارس را برگزار کرد . بی حجاب: برای هشت مارس امسال در سوئد چه برنامه هايی در دستور کار داريد و اين مبارزات چه تاثيری درجنبش آزادی زن در خارج و داخل کشور خواهد داشت؟ مهین علیپور: در سوئد و محلی که من زندگی میکنم همیشه ما نیروی بسیار قابل ملاحظه ای را برای برگزاری هشت مارس میگذاریم. مراسم روز جهانی زن را در یک تعطیلی ماقبل هشت مارس میگیریم . برای اینکار روی رادیوهای ایرانی تبلیغات وسیعی را راجع به روزجهانی زن و جنبش آزادی زن در ایران شروع میکنیم که گاها به ٣ هفته میرسد . این مراسم شامل فیلم، نمایشگاه عکس، سخنرانی، موزیک، شعر خوانی و پیامهای سازمانهای دیگر است. زبان این مراسم به فارسی است که رو به جامعه ایرانیان میباشد. امسال این مراسم در ٣ مارس در شهر استکهلم برگزار میشود . برای این مراسم دراستکهلم جمع میشویم و به سخنرانی میپردازیم. بعد از سخنرانیها قرار است که در شهر راه پیمائی شود. با باندرولهای سرخ و بسیاری که شعار نه به جنگ، نه به حجاب و نه به آپارتاید جنسی و شعارهائی که گویای قوانین ضد زن جمهوری اسلامی است در میان مردم حرکت کرده و با صدای بلند شعار خواهیم کرد . در این راه پیمائی هدف این است که مردم را متوجه وضعیت زنان در ایران کرده و سیستم زن ستیز آپارتاید جنسی ایران را با حمل شعارها افشا و هر چه بی آبروتر کنیم . سعی میشود که به ساختن افکار عمومی علیه جنگ هم کمک کرد . البته هم اکنون ما شاهد حرکت اعتراضی معلمان در ایران هستیم و از آنجائیکه مدارس، دانشگاها، دانش آموزان و معلمان شاهدان زنده و عینی پیاده کردن قوانین و نرمهای آپارتاید جنسی در ایران میباشند باید این اعتراض را به هشت مارس ربط داد. زیرا همانطور که قبلا هم گفتم در کنار این برنامه ها نشریات، اطلاعیه ها و ماتریال بسیار زیادی در رابطه با افشاگری وضعیت مردم و آپارتاید جنسی ایران در اختیار مردم قرار داده میشود. نمایشگاههای عکس ما همیشه مورد استفبال بی نظیری قرار میگیرد. این هشت مارسها همیشه حرکتی میشود که قشر بسیار بزرگی از ایرانیان خارج کشور اتحاد عمل جالبی را علیه جمهوری اسلامی در ایران بخاطر ٢٨ سال جنایت و دیکتا توری اش نشان میدهند . گاها ما به سمینارها و کنفرانسهای برزگ هم در روزهای قبل از هشت مارس میپردازیم که فوکوس مستقیم روی وضعیت زنان در ایران دارد و سعی در جلب حمایت بین المللی برای جنبش زنان در ایران دارد. از آنجائیکه ما به حقوق جهانشمول انسانها معتقدیم بخشی از برنامه اینچنینی ما اختصاص به وضعیت زنان در خارج کشور و محلهای زندگیمان دارد که بخاطر دین، فرهنگ مردسالار و نسبیت فرهنگی مورد تبعیض و ستم قرار میگیرند. در خاتمه هشت مارس را به همه تبریک میگویم و امیدوارم که هشت مارس سرخی را چه در ایران وچه در خارج کشور در پیش داشته باشیم. بى حجاب: چرا لغو حجاب و آپارتايد جنسى تا اين حد مهم و اساسى است که امسالشعار لغو عملی حجاب در هشت مارس مطرح می شود؟ شهلا خباززاده: وجود حجاب و آپارتايد جنسى از هر نوعی که باشد بايد برچيده شود، اين ننگى براى بشريت قرن حاضر است و بايد با اين ننگ مبارزه کرد. حجاب اسلامی سمبل بردگى زن است و بايد به همين عنوان هم به رسميت شناخته شود. حجاب و آپارتايد جنسى تحقير ميليونها انسان است. حجاب فقط يک پوشش نيست، حجاب يک تفکر است که ميگويد زنان ارزششان کمتر است حق و و حقوق کمتری دارند، و اين يعنی تحقير و توهين به زن. به همين دليل حجاب از نظر سياسی مسئله بسيار مهمى است و نقش باز دارنده جدى در راه رشد و پيشرفت زنان دارد، با حجاب به دختر بچه ها از بچگى تلقين ميکنند که انسان نيستند، که اهميت ندارند و برده مرد می باشند و اين نقش حجاب است، به همين دليل هم مبارزه با آن مهم است. از نظر سياسى هم حجاب سمبل و پرچم جمهورى اسلامى است که از همان اول به قدرت رسيدنش آن را به زورپونس و شلاق واسيد و شکنجه و زندان به زنان تحميل کرد و از همان زمان هم جنبش برابرى طلبانه و آزاديخواهانه زنان در مقابلش ايستاد. به همين دليل از لحاظ سياسى مبارزه با حجاب يکى از عرصه هاى جدى و اساسى جنبش برابرى طلبانه زنان با جمهورى اسلامى است و اگر زنان در اين جنگ پيروز شوند جمهورى اسلامى سرنگون خواهد شد. اگر مثلا حجاب را لغو کنند، اگر آپارتايد جنسى را لغو کنند و اجازه بدهند زنان بدون ترس از اسيد و زندان و شکنجه بدون حجاب به خيابان بيايند چيزى از اسلاميت رژيم باقی نخواهد ماند و اين به معنى نابودى آن خواهد بود. حجاب شيشه عمر رژيم اسلامى است و اگر به دست مردم جوانان و زنان شکسته شود اين رژيم نابود خواهد شد چون مردم خواسته هايشان در همين سطح باقى نمانده و مطالبات بيشتر و بيشترى را مطرح خواهند کرد٠ حجاب ابزار رژيم است و بايد در ٨ مارس امسال اين ابزار را از دستش گرفت. بی حجاب: چرا حجاب و آپارتاید جنسی فقط مسئله زنان نیست و مسئله کل جامعه است؟ شهلا خباززاده: حجاب و آپارتايد جنسى حق يک زندگى شاد وآزاد انسانى را از مردم گرفته است. جدا سازى تا همين جا هم شکاف عميقى در صف اعتراضات و دراتحاد و همبستگى کل جامعه براى مبارزه متشکل و سازمانيافته ايجاد کرده است. بايد درمقابل آن ايستاد. اين توهين به همه انسانها و توهين به کل جامعه است. حجاب و آپارتايد جنسى فقط مسئله زنان نيست، اين امر کل جامعه است و تا هر ميزانى که جامعه بتواند عليه حجاب و آپارتايد جنسى بايستاد و صفش را متحد کند، به آزاد کردن همه مردم کمک کرده است. جامعه ای که در آن زن آزاد نباشد جامعه ای که در آن زن حقوق برابر نداشته باشد آن جامعه نمیتواند یک جامعه آزاد باشد. هم اکنون در ایران جنبش و اعتراضى که عليه حجاب و جداسازى ها شکل مى گيرد، يک جنبش آزاديبخش عليه کل رژيم اسلامى و براى آزادى همه مردم است، پس بايد اين مبارزات را متشکل تر، متحدتر و با قدرت تر به پيش برد. بی حجاب: زنان و مردم ایران هشت مارس امسال همصدا با هم چه پیامی را باید به گوش جهانیان برسانند؟ شهلا خباززاده: مردم و زنان آزادیخواه در هشت مارس باید در هر کجا که هستند در محل کار، در دانشگاه، در مدرسه برای ساعاتی دست از کار بکشند و در اعتراضات خیابانی فریاد آزادیخواهی و برابری طلبی را به گوش دنیا برسانند و به جهانیان نشان بدهند که جامعه ایران اسلامی نیست، مردم ایران طرفدار خشونت به زن نیستند حجاب و آپارتاید جنسی نمیخواهند، آنها خواستار اعدام و سنگسار و حجاب اجباری و آپارتاید جنسی نیستند٠ مردم ایران خواستار احترام به زن و خواستار برابری زن و مرد و خواهان یک دنیای مدرن و امروزی هستند٠ در هشت مارس همه باید ببینند که امروز با روزهای دیگر فرق دارد، مثل روزهای دیگر نیست. باید همه جا شعار لغو حجاب اجباری و لغو آپارتاید جنسی باشد. باید دنیا بشنود که حجاب و آپارتاید جنسی خواست و فرهنگ مردم ایران نیست٠ هشت مارس امسال باید زنان آزادیخواه در حرکتی جمعی حجابها را دور بیاندازند، در زندان حجاب نمی شود از آزادی زن صحبت کرد٠ حجاب به زن آزادیخواه و مدرن امروزی تعلق ندارد٠ حجاب سمبل بردگی وحقرت زن و توهین به زن است و مردم دنیا باید امسال در هشت مارس این صدا را بشنوند٠
|