بازگشت به صفحه اطلاعیه ها

ما همه مسئولیم!

ممنوعیت حجاب همین امروز!

 اقصی دختر 16 ساله  دیگری اینبار نه در پاکستان،  ایران یا  افغانستان که  در تورنتو کانادا قربانی تعصبات  باورهای مذهبی، حجاب، اسلام سیاسی و مماشات دولت غربی با آن  شد. قاتل اینبار پدر بود که گلوی فرزندش (اقصی) را تا آخرین دمش میفشارد. اما همه مسئولیم.

تاکی شاهد قربانی شدن  هزاران کودک و زن، سنگسار و مثله  شدن،  سوزاندن، خودسوزی، و پرتابشان از بالکن ها باید باشیم؟ تا کی باید به این توحش  که ما را و جامعه بشری را در خود فرو برده است عادت کنیم؟

محمد ( پدر اقصی) همراه  اعتقادات اسلامی اش به کانادا مهد تمدن (یکی از بهترین کشورهای دنیا!) مهاجرت کرده بود. به جامعه ای که در اینجا هم  والدین دربست حق تزریق بزور باور های مذهبی خود را به کودکانشان دارند. جایی که  تحت لوای تز های تسبیت فرهنگی و مولتی کالچریسم هر گونه تعرض به ابتدایی ترین و بدیهی ترین حقوق کودک را توجیه و حمایت میکند. و ایجاد مدارس مذهبی را نه تنها مجاز میداند بلکه ساپورت مالی هم میکند. جایی که دولت و قانون و پول مالیاتی که من و شما می پردازیم در راه ساختن مساجد و حمایت از نهادهای مذهبی میشود.

  سال 2003 اگر مقاومت ما و حمایت انسانهای سکولار نبود دادگاههای شریعه  برای ذبح اسلامی حقوق شهروندی برابر زنان و کودکان گریخته از توحش اسلام با دیگر هم نوع هایشان  در انتاریو براه انداخته بودند. تصادقی نیست که  اصول رعایت  حقوق کودک،  حقوقی که متضمن ایجاد محیط و شرایط آزاد بدور از هر گونه تعرض فیزیکی روحی و... را در لیست ضروریات آموزش به والدین تازه وارد نمیبینیم. برعکس، دولت از همان ابتدا از قاتل ها و جانی ها از کسانی که هرروز دختران کوچک را  در زیر حجاب ذره ذره خفه میکنند، ذره ذره میسوزانند، حمایت میکند!

 مسئول قتل اقصی نوجوان را  قبل از هر چیز و هر کس  باید توجیهات قانونی دولت کانادا در مماشات با اسلام سیاسی و حجاب کودک دانست.

کافی نیست که تنها محمد ( پدر اقصی ) را روی صندلی متهمین  نشاند.  قوانینی که حمایت مادی و معنوی مدارس اسلامی را تا مین میکند  و دولتی را که   مصونیت  کودکان زیر 16 سال را به هر گونه دخالت و تعرض مذهبی در زندگی و آموزش پرورش تضمین نمیکند  را هم باید بر  روی صندلی اتهام نشاند. متهم ردیف اول این جنایت در "بهترین کشور دنیا" فقط محمد و اسلامش نیست. بلکه دولتی است که جانب قاتل ها را گرفته است، نه قربانیان.

کودکان مذهب ندارند. و والدین مالک جسم و روحشان نیستند. انسانهای کوچکی هستند که جامعه مسیول و متعهد است که کمال رفاه اسایش و محیط سالم و امن را برای پرورشش و شکوفایی شان را ایجاد کند.

و بالاخره من و شما و همه شهروندانی که سکوت میکنند مسئولیم. باید با صدای بلند فریاد بزنیم ، ممنوعیت حجاب کودک! ممنوعیت مدارس مذهبی! ممنوعیت  تبلیغ هر گونه آیین  روش و نشان مذهبی  در محیط آموزش و پرورش! و باید دولت را موظف کنیم که طرف قربانیان را بگیرد. این اولین اقدام در جهت نجات و تضمین جان امثال اقصی بیگناه میباشد.

 

برای پایان دادن این فجایع راهی نیست جز تحقق عملی مطالبات فوق که انهم  نیازمند دخالتگری و همت تمام انسانهاییست که بیش از این حاضر نیستند شاهد قربا نی شدن کودکان جامعه باشند. من همه شما را به اعتراض دعوت میکنم.

                                                                                                       

 زری اصلی

 عضو شورای مرکزی سازمان علیه تبعیض     

fwme03@gmail.com    

 

Dec12.07