بازگشت به صفحه اصلی                             

علیه تبعیض   
سازمان دفاع از حقوق زن در ایران

 

 

 

 

 رسانه‌های ترکیه زنان را از حقوق‌شان مطلع می‌کنند


دو شنبه 13 مهر 1388



کانون زنان ایرانی: پروژه‌ای که روزنامه «حریت» با همکاری راه‌آهن دولتی ترکیه با نام «حریت حق ماست، قطار آزادی است» از اول جولای تا 14 آگوست سال گذشته در بیش از 40 شهر این کشور به اجرا درآورد، در کنار هدف اصلی خود، یعنی ایجاد دغدغه نسبت به مقوله حقوق بشر در شهرهای مسیر حرکت قطار، انجام یک پژوهش اجتماعی را نیز جزو برنامه‌های خود تعریف کرده بود.

شرکت پژوهش و مشاوره «کوندا»(KONDA) در طرح فوق و در قالب پژوهشی با نام «بررسی میزان دغدغه زنان ترکیه نسبت به مقوله حقوق بشر و رفتار آنها»، در مناطق مرکزی 42 شهر، در 135 محله، دیدگاه 1710 زن را جویا شد.

پژوهش یادشده نشان می‌دهد رسانه‌ها در ترکیه مهم‌ترین منبع آشنایی زنان با حقوق قانونی‌شان به حساب می‌آیند؛ چنانکه 6/69درصد زنان ترک با روزنامه و تلویزیون، 16درصد آنها از طریق شنیدن گفتگوهای عمومی، 5/11درصدشان بوسیله اینترنت، 1/11درصد آنها با کمک کتاب‌ها و فقط 7/3درصد زنان در مدرسه نسبت به حقوق قانونی‌شان کسب اطلاع کرده‌اند.

اما زنان ترکیه‌ای حضور چه کسانی را در دو سمت شهردار و نماینده مجلس نمی‌پذیرند؟

بر اساس یافته‌های پژوهش فوق، 8/48درصد زنان حاضر به پذیرش یک فرد همجنسگرا یا غیرمسلمان در دو سمت مذکور نیستند. علاوه بر این 7/18درصد زنان، افرادی با اصالت قومی متفاوت، 4/10درصد آنها افراد مجرد یا بدون فرزند، 8/5درصدشان، افراد خیلی جوان و 9/3درصد نیز زنان را لایق دو مسند شهرداری و نمایندگی مجلس تشخیص نداده‌اند.

انتخاب همسر، تحصیلات، اشتغال

از هر سه زنی که در این بررسی مورد پرسش قرار گرفته، دو زن اعلام کرده که پیش از خواستگاری، توافقی با داماد نداشته است. شش درصد زنان با اجبار کامل ازدواج کرده‌اند و در 55درصد ازدواج‌ها هم خانواده مرد وظیفه پیدا کردن عروس را برعهده داشته‌. ازدواج‌های اجباری بیشتر در نواحی آناتولی جنوب شرقی، اگه و آناتولی خاورمیانه به وقوع می‌پیوندد. در زمینه تحصیلات غیردانشگاهی، 20درصد زنان فقدان امکانات مادی و 20درصد دیگر نبود مدرسه در منطقه محل سکونت‌شان را دلیل ترک تحصیل خود عنوان کرده‌اند. همچنین 20درصد زنان یا عقیده داشته‌اند که اساسا دختربچه به تحصیلات بیشتری نیاز ندارد یا با بیان اینکه «خودم نخواستم بیشتر بخوانم»، ترک تحصیل خود را مبتنی بر اراده‌شان اعلام کرده‌اند. 25درصد هم به دلیل فقدان تمایل بزرگ‌ترها ناگزیر از ترک مدرسه بوده‌اند.

7/10درصد زنانی که مورد پرسش واقع شده‌اند، فاقد سواد خواندن و نوشتن بودند. 5/4درصد آنها در حد خواندن و نوشتن سواد داشته‌اند و 9/44درصد نیز فقط موفق به پایان دوره ابتدایی شده بودند. در این میان 9/10درصد فارغ‌التحصیل دوره راهنمایی، 20درصد فارغ‌التحصیل دبیرستان و 1/9درصد نیز دارای تحصیلات دانشگاهی بودند.

علاوه بر اینها پژوهش به عمل آمده نشان می دهد فقط 20درصد زنان ترک به صورت مستقیم از خدمات تامین اجتماعی بهره می برند. دو سوم زنان فارغ التحصیل دانشگاه‌های ترکیه جذب بازار کار نشده و «خانه داری» را ترجیح داده‌اند. همچنین نیمی از زنان مورد پرسش واقع شده نمی توانند بدون کسب اجازه از خانه بیرون بروند و لباس مورد علاقه شان را بپوشند. 80درصد زنان مورد پرسش قرار گرفته، در برابر نقض حقوق خود توسط مردان چنین می‌گویند: «کاری از دستم برنمی‌آید، زندگی یعنی همین دیگر» و ده درصدشان نیز عقیده دارند:‌ «مرد هم دوستت دارد و هم کتکت می‌زند.»

منبع: ucansupurge.org

ترجمه: کانون زنان ایرانی