بازگشت به صفحه اصلی                      

علیه تبعیض
سازمان دفاع از حقوق زن در ایران

 

 

 

 


سهیلا شریفی: به ما نگو چطور لباس بپوشیم به آنها بگو تجاوز نکنند!

 

 

 

شهر جاکارتا پایتخت اندونزی روز یکشنبه گذشته شاهد یک حرکت اعتراضی جالب از طرف زنان مدافع حقوق برابر بود. این تظاهرات در اعتراض به اظهارات فاوضی باوو فرماندار جاکارتا بود که از زنان خواسته بود که هنگام رفت و آمد در اماکن عمومی "لباسهای تحریک آمیز مانند مینی ژوپ" نپوشند تا مورد تجاوز قرار نگیرند. اظهارات فرماندار با اشاره به یک مورد تجاوز دسته جمعی بود که اخیرا در این شهر روی داده است. او گفته بود "می توانید تصور کنید که اگر زنی دامن کوتاه بپوشد و در کنار راننده مینی بوس بنشیند کار او می تواند تحریک کننده باشد. لباسهای معقول بپوشید. از پوشیدن لباسهای تحریک آمیز بپرهیزید" پلاکاردهای زنان معترض در جواب به ایشان گفته بود "به ما نگوئید چگونه لباس بپوشیم، به آنها بگوئید که تجاوز نکنند". زنان شرکت کننده در این تظاهرات همه با لباس کوتاه مینی ژوپ ظاهر شده بودند تا بطور سمبلیک اعتراضشان را به گفته های فرماندار اعلام کنند. تظاهر کنندگان معتقدند نحوه لباس پوشیدن زنان نیست که باعث بروز خشونتهای جنسی می شود، کاملا برعکس قوانین تبعیض آمیز، سنتهای عقب مانده و عدم آموزش درست جامعه است که زنان را به شهروندان فرودست تبدیل می کند و به مردان این امکان را می دهد که دست به تجاوز بزنند و زیاد نگران مجازات و عواقب آن نباشند.

گزارش منتشر شده توسط سازمان عفو بین الملل نشان می دهد که بسیاری از زنان و دختران اندونزیائی مخصوصا آنهائی که اهل مناطق فقیر و حاشیه نشین هستند دسترسی به امکانات درمانی و آموزشهای مناسب در صورت حامله شدن بعد از تجاوز ندارند و دولت هم در تهیه و ارائه خدمات مناسب برای جمع آوری اطلاعات کافی بعد از تجاوز و پیدا کردن متجاوزان کار زیادی نکرده است. علیرغم اینکه دولت متعهد شده است که جهت رفع نابرابری جنسیتی تلاش کند اما قوانین تاکنونی یا بسیار گنگ و نا روشن هستند و یا توسط مجریان آن جدی گرفته نشده و پیش برده نمی شوند. مثلا قانون مربوط به تهیه خدمات حمل و نقل کارفرمایان را موظف می کند تا برای کارکنان زنی که بین ساعات ۱۱ شب تا ۷ صبح کار می کنند وسایل نقلیه و امکانات حمل و نقل تهیه کنند، ولی در عمل بسیاری از صاحبکاران این قانون را رعایت نمی کنند.

بر اساس گزارش دیگری که از طرف کمیسیون ملی آمار خشونت علیه زنان منتشر شده فقط در سال ۲۰۱۱ تا ماه سپتامبر بیش از صد هزار مورد از خشونتهای مربوط به زنان گزارش شده که از این تعداد ۳۷۵۳ تجاوز جنسی بوده اند. در این میان کارگران خانگی کسانی هستند که بیشتر از همه در خطر آزارهای جنسی و حاملگی بعد از تجاوز قرار دارند و قوانین نیم بندی هم که قرار است از دیگر کارگران حمایت کند شامل این دسته از زنان نمی شود. بدنبال اعتراضات گسترده، آقای فاوضی باوو روز شنبه گذشته با عجله اظهارات خود را پس گرفته و گفت " من عذر خواهی می کنم چرا که اظهارات قبلی من قابل تفسیر بود". اما زنان شرکت کننده در تظاهرات روز یکشنبه معتقدند عذرخواهی ایشان فقط یک اقدام سیاسی و بخاطر در پیش بودن انتخابات سال آینده می باشد. مبارزه زنان برای دست یابی به حقوق انسانی و برابر در اندونزی به اشکال مختلف ادامه دارد.*

 

 

 

بازگشت به صفحه اصلی