عليه تبعیض - شماره ٣ - ۵١ نوامبر ۲۰۱۰

جمهوری اسلامی در انتخابات نهاد زنان سازمان ملل شکست خورد

 

سهیلا شریفی

 

بنا به اخبار خبرگزاریها هفته گذشته در انتخابات سازمان ملل برای هیت مدیره نهاد زنان، جمهوری اسلامی که توسط چند تا از اعضای آسیائی سازمان ملل بعنوان کاندید پیشنهاد شده بود رای نیاورده و کنار گذاشته شد. گفته می شود که بیشتر رای دهندگان بخاطر اعمال احکام وحشیانه سنگسار توسط جمهوری اسلامی و با برافراشتن عکس سکینه محمدی آشتیانی به نمایندگان رژیم رای ندادند. قبل از انتخابات، بسیاری از نهادهای بین المللی از جمله سازمان عفو بین الملل مخالفت خود را با حضور جمهوری اسلامی در هیات نمایندگان نهاد زنان سازمان ملل اعلام کرده بودند و یکی از مسئولان عفو بین الملل گفته بود انتخاب جمهوری اسلامی به این سمت بزرگترین توهین به زنان سراسر دنیا خواهد بود.

این شکست جمهوری اسلامی  در کنار شکستهای دیگر آن که همین هفته گذشته دو مورد مهم دیگر آنهم در رسانه ها مطرح شد (عدم حضور یونسکو در کنفرانس فلسفه در ایران و به هم زدن جلسه هفته هنر و فرهنگ رژیم در اوکراین) از نتایج مستقیم و بلاواسطه تلاشها و مبارزات مردم ایران و مخصوصا کمپینهای عظیم جهانی علیه سنگسار که در چند ماه گذشته فعالانه توسط کسانی مانند مینا احدی به پیش برده شد و تمام دنیا را در بر گرفت است. امروز دیگر اسم و عکس سکینه محمدی آشتیانی دراینترنت ها و روزنامه ها و رسانه های خبری دنیا در صدر قرار دارد و مردم دنیا همبستگی پرشور خود در دفاع از مبارزات مردم ایران و علیه سنگسار و اعدام  را نشان داده و فعالانه و همپا و همصدا با فعالین کمیته های مبارزه با سنگسار به خیابانها آمده اند و از دولتهای کشورهای خود خواسته اند روابط دیپلماتیک خود با جمهوری اسلامی را قطع کنند.

سران و نمایندگان جمهوری اسلامی نه تنها باید از نهادها و سازمانهائی مانند نهاد زنان سازمان ملل و حتی خود سازمان ملل کنار گذاشته شده و اخراج شوند بلکه باید بعنوان جنایتکار و برای جرائمی که در سی و یکسال گذشته بر علیه زنان در ایران مرتکب شده اند مورد تعقیب قرار گرفته و در دادگاههای بین المللی محاکمه شوند. فقط یک مورد سنگسار کافی است که سران این رژیم را بعنوان جنایتکار محکوم کند.  در پرونده این جانیان صدها سنگسار و ده ها هزار قتل و تجاوز و شکنجه و بی حقوقی زنان هست که براحتی می تواند آنها را در زمره جنایتکارترین و ضد زن ترین حاکمان و دولتمردان قرن بیست و یکم بگذارد.

 بایکوت و منزوی کردن جمهوری اسلامی در سطح دنیا خواست فوری مردم ایران و دنیاست و تحت فشارهای بین المللی است که نهادها و سازمانهائی مانند سازمان ملل هم ناچار به کنار گذاشتن این رژیم از بعضی از نهادهایشان می شوند. باید این فشار بین المللی را بیشتر و بیشتر کرد، باید مردم دنیا را برعلیه جمهوری اسلامی بسیج کرد، باید دولتهای دنیا را وادار به طرد و منزوی کردن این رژیم ضد زن کرد. مردم دنیا تجربه رژِیم آپارتاید نژادی و تاثیرات مبارزه بین المللی و همبستگی جهانی با مردم آفریقای جنوبی را دارند، اکنون وقت آن است که از این تجربه استفاده کرده و جنبش همبستگی برعلیه رژیم آپارتاید جنسی را سازمان دهیم. تا همین حالا هم این جبهه سوم یعنی جهان متمدن قدمهای بزرگی در اینراه برداشته است.