عليه تبعیض - شماره ٣ - ۵١ نوامبر ۲۰۱۰
 

نبرد با جمهوری اسلامی ادامه دارد.

 

کیوان جاوید

ما گفتیم این حکومت ضد زن باید برود. این را از اولین دقایق به قدرت رسیدن این جانیان گفتیم. ما گفتیم مردم ایران شایسته زندگی بهتری هستند. و از زندگی انسانی، زندگی شاد و مرفه و برابر حرف زدیم. ما گفتیم جمهوری اسلامی وصله ناجوری است که خود را به ضرب زندان و شکنجه و اعدام به مردم ایران تحمیل کرده است. همه اینها را گفتیم و برای همه این اهداف مقدس انسانی مبارزه کردیم. مبارزه ما، یعنی مبارزه کل آزادیخواهان ایران با جمهوری اسلامی همیشه در انظار جهانیان قابل مشاهده نبود. دول غربی و دیگر دولتهای جهان سالهای زیادی چشم بر جنایات حکومت اسلامی فرو بستند. رسانه های بسیاری در چهار سوی جهان، حتی در اوج کشتار زندانیان سیاسی در سالهای ۶٠ و ۶٧ تا جائی که ممکن بود سکوت کردند. وقتی نمایندگان خدا بر زمین به سر و صورت زنان در ایران تیغ می کشیدند تا زنان را وادار به رفتار اسلامی کنند، کسان کمی حتی از مردم متمدن دنیا از این بربریت اسلامی مطلع می گشتند.

اما ما مردم؛ ما زنان و جوانان؛ ما کارگران و تهیدستان در همه این سالها در نبرد با جمهوری اسلامی کوتاه نیامدیم. نمی توانستیم کوتاه بیائیم. ما برای زندگی نبرد می کردیم ما نمی توانستیم تسلیم مرگ بشویم. وقتی رژیم اسلامی متوجه عظمت مبارزه ما علیه خود شد، دعوا بین صفوف شان بالا گرفت. از این دوران بود که اصول گرائی و اصلاح طلبی مد روز سیاست گذاران حکومت اسلامی شد. مردم این حکومت را دو شقه کردند. نهایتا سال ١٣٨٨ مردم نبرد با حکومت اسلامی را آنچنان وسعت دادند که دیگر هیچ کس در دنیا نتوانست دیده از آن فر بندد. مردم جهان با ناباوری و البته با خوشحالی مشاهده کردند که مردم ایران امت اسلامی نیستند، که مبارزان به گور سپردن این حکومت اند. به این ترتیب مبارزه انسانی مردم ایران جهانی شد. هم اکنون از برزیل تا اوکراین و همه کشورهای اروپائی و تا ١١٠ شهر جهان صحنه نبرد ما با جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی شده است. این نبرد تا سرنگونی جمهوری اسلامی ادامه دارد. صف ما هر روز جهانی و جهانی تر می شود. انقلابی که در ایران در راه است انقلاب جهان متمدن علیه بربریت اسلامی است.