سخنی با شما خوانندگان
 

تقریبا سه ماه است علیه تبعیض بطور منظم منتشر شده است. سه ماه و انتشار دوازده نشریه. در این ١٢ شماره سعی کردم تا حد ممکن جنایت جمهوری اسلامی؛ قوانین مصوبه این حکومت؛ خط و نشان کشیدن های عوامل ریز و درشت حکومت و چاقو کشها و آیت الله های سیاه و سفید ش را در این نشریه منعکس کنم. تا حدی هم توانستم برخورد و نگاه عقب مانده و ارتجاعی مذهب - به ویژه اسلام را مورد توجه قرار بدهم. میدانم اینها کافی نیست و علیه تبعیض باید خیلی بهتر بشود. در هر شماره تعداد اندکی هم انتقاد دریافت می کنم. انتقاداتی از این دست که نوع صفحه آرائی خوب نیست تا مطالبی که درج گردیده است یا جواب به مسائلی که داده شده است. دو -سه رفیق هم تشویقم می کنند تا خسته نشوم و کوتاه نیایم. می گویند نشریه ای فکر شده و متفاوتی است. همین حد از تشویق هم البته غنیمتی است.

اما در میان کوهی از نشریات، مقالات و مطالب که روزانه از سر و کول مردم بالا می رود، براستی باید نشریه ای در خور توجه و مورد علاقه ارائه داد تا توده گیر شود. توده گیر شدن برای من هدف است. می خواهم بخش هر چه بیشتری از زنان و همه کسانی که از ستم بر اساس جنسیت در عذاب اند این نشریه را بخوانند و از آن خود بدانند.

اما هدف از این یادداشت.

میدانم صدها نفر هر هفته این نشریه را دریافت می کنند و در سایت ها روی لینک این نشریه کلیک می کنند. دوستانی هم هستند که این نشریه را برای دوستانشان ارسال می کنند. اما تعداد کسانی که با من تماس می گیرند بسیار اندک است. از دوستان تا رفقائی که خود فعال دفاع از حقوق زنان هستند تا فعال ترین مبارزینی که برای سرنگونی جمهوری اسلامی بی وقفه می جنگند هم، تا کنون نه مطلبی برای نشریه ارسال، نه اظهار نظری کرده اند. برای من باور کردنی نبود که این همه جنایت روزانه علیه زنان سازمان داده می شود. تبعیض علیه زنان را باید روزانه دنبال کرد تا عمق فاجعه را دید. این صدها فعال و مبارز رهائی و آزادی زن احتمالا نشریه را می بینند، یک نگاه به آن می اندازند، غورلندی یا تشویقی می کنند و تمام.

دوستان و رفقا، زنان و مردانی که از جنایت سازمان یافته مافیای مذهب علیه زنان خون تان بجوش آمده است. حداقل با یک ایمیل به من بگوئید که نشریه را دریافت می کنید و دوست دارید این نشریه منتشر شود. لااقل یک یادداشت بدهید و پیشنهاد و انتقاد و قول همکاری و هر چه که دوست دارید را با من طرح کنید. دو خط بنویسید و بگوید لازم هست یا نیست که علیه تبعیض منتشر شود. اجازه بدهید من هم که هر هفته بیش از ١۵ ساعت خالص برای انتشار این نشریه وقت می گذارم. خوشحال یا مایوس بشوم.

من نمی خواهم در این نشریه مقالات بلند تحلیلی چاپ کنم. علیه تبعیض فقط ٤ صفحه است. از دوستان و خوانندگان خواستم به اندازه یک ستون یا ٢٠٠ کلمه جواب یک مرتجع اسلامی یا یک مزدور حکومت اسلامی را بدهند. جواب کسانی که می خواهند جنایت علیه زنان را ابدی و عزلی قلمداد کنند باید داده شود. می شود در سه تا پنج خط هم جوابشان را داد. در جنگ عظیمی که در ایران تحت حاکمت ارتجاع اسلامی در جریان است نه به داور جایزه میدهند نه به تماشاچی. باید بازیگر فعال صحنه سیاسی ایران باشیم. و جنگیدن برای رهائی زن به قلمزنش هم نیاز دارد.

منتظر تماس شما هستم
کیوان جاوید سردبیر علیه تبعیض